Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
[ X ]

Historia klubu

BTW w Bydgoszczy

Dodano 2011-08-10
Sporty wodne są wpisane w krajobraz sportowy Bydgoszczy za sprawą rzeki Brdy, która w przeszłości miala zasadnicze znaczenia dla lokacji miasta i jego rozwoju gospodarczego. Dzisiaj odnowione nabrzeża cieszą oko mieszkańców miasta, a woda ciągnie nas wioślarzy do sportu i czynnego wypoczynku. Ale jak to się zaczęło?
 

Gdy 19 kwietnia 1346 roku Kazimierz z Bożej łaski król Polski i pan dziedziczny ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej i pomorskiej zezwolił na spławianie rzeką „Dbrą" wykarczowanego drewna oraz wszelkich innych towarów „wedle woli i chęci" mieszkańców nie spodziewał się jak bardzo ten przywilej udzielony Bydgoszczanom stanie się brzemienny w skutki. Miłościwy król nie mógł nawet przypuszczać, że lokowane przez niego miasto będzie nazywane przez potomnych „stolicą polskiego wioślarstwa" czy „polskim Henley". Te zaszczytne tytuły przypadły Bydgoszczy w dużej mierze dzięki zawodnikom i działaczom Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego.

                Zacne nasze towarzystwo powołane zostało do życia przez najwybitniejszych synów Grodu nad Brdą 16 marca 1920 r., a więc chwilę po powrocie do Macierzy, będąc tym samym pierwszym polskim klubem sportowym w mieście. Założycielami byli znamienici polscy patrioci, których celem oprócz rozwoju dyscypliny, było pokazanie polskości Bydgoszczy. Początkowo przyjęto nazwę Towarzystwo Wioślarzy „Tryton", aby już w sierpniu tego samego roku zmienić ją na znaną do dziś Bydgoskie Towarzystwo Wioślarskie. Już od pierwszych chwil swego istnienia BTW zapisało się złotymi zgłoskami na kartach historii bydgoskiego sportu. W pierwszym roku istnienia działacze Towarzystwa, nie szczędząc grosza, organizują pierwsze wszechpolskie regaty o mistrzostwo Polski, które od tej pory przez całe międzywojnie będą odbywać się na torze w Łęgnowie goszcząc nie raz prezydentów najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Niezmordowani ci ludzie na własny koszt wybudowali w rekordowym czasie przy wydatnej pomocy Magistratu miasta Bydgoszczy największe w kraju i jedne z piękniejszych w Europie trybuny na torze w Brdyujściu. Tak przygotowany tor mógł w 1929 roku gościć najważniejszą imprezę wioślarską jaką były Mistrzostwa Europy. Które Bydgoszczy przyniosły sławę i splendor w całej Europie. Nie byłoby to możliwe bez pracy członków BTW, którzy wznieśli się na organizacyjne wyżyny i zostali uhonorowani listem gratulacyjnym Międzynarodowej Federacji Wioślarskiej, oraz bez sukcesu czwórki BTW, która na Igrzyskach Olimpijskich  w Amsterdamie w 1928r. zdobyła pierwszy dla polskiego wioślarstwa medal olimpijski.

                Warto wspomnieć, że najwybitniejsi Bydgoszczanie zostali uhonorowani członkostwem honorowym Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Byli to między innymi Generał Wiktor Thommée - Dowódca XV Dywizji, Dr Bernard Śliwiński - Prezydent miasta Bydgoszczy,  Józef Mazurkiewicz - Dyrektor  Państwowego Gimnazjum Humanistycznego, Jan Teska - redaktor naczelny „Dziennika Bydgoskiego", Inż. Stanisław Tychoniewicz - Radca budowlany czy Rektor Kazimierz Beyer - Prezes Rady Miejskiej. Warto tutaj przytoczyć słowa Prezydenta miasta Bydgoszczy Bernarda Śliwińskiego BTW wyniosło sztandar swój i miasta Bydgoszczy na arenę europejską, a przez to Polska stanęła na przedzie narodów świata sportowego.
Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że ze sportem wioślarskim zapoznawał się na przystani BTW późniejszy twórca Kabaretu Starszych Panów - Jeremi Przybora.

Dynamiczny rozwój Towarzystwa zahamowała wojenna pożoga. Jednakże wkrótce
po zakończeniu II wojny światowej do odbudowy życia sportowego w Bydgoszczy przystąpili „Betewiacy", którzy już w 1945 roku zorganizowali pierwsze powojenne Mistrzostwa Polski. Legenda „stolicy polskiego wioślarstwa" mogła trwać nadal. Tym bardziej, że w szeregach Towarzystwa zjawił się wielki talent w osobie Teodora Kocerki, który zdominował Polskie i europejskie wioślarstwo do 1960 roku czyli do zakończenia bogatej kariery, która zaowocowała dwoma medalami olimpijskimi
i wieloma medalami mistrzostw Europy (mistrzostw świata wtedy nie rozgrywano), a także zdobyciem dwa razy z rzędu Diamentowych Wioseł na królewskich Regatach w Henley. Także dzięki niemu i jego działalności w Magistracie Bydgoszcz zyskała nowoczesny tor wioślarski.   

                I dziś po wielu perturbacjach , w których Betewiacy zawsze mogli liczyć na przychylność miejskich władz młodzież próbuje nawiązać do czasów największej świetności Towarzystwa.  BTW wychowuje ludzi, kochających swoje miasto, bo spoglądają oni na Bydgoszcz od jej najpiękniejszej strony, od strony Brdy. Wioślarze Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego stali się nieodłącznym elementem krajobrazu miasta i pierwszym - jeszcze przed jaskółkami - zwiastunem wiosny. 

Dawid Kalinowski

cofnij